Jak przebiega leczenie kanałowe?
Czy leczenie kanałowe zawsze jest proste?
Które zęby potrzebują leczenia kanałowego?
Po czym poznać,że leczenie kanałowe zębów jest potrzebne?
Czy leczenie kanałowe jest bolesne?
Czy po leczeniu ząb może boleć?
Czy zęby leczone kanałowo ciemnieją?
Czy leczenie kanałowe osłabia zęby?
Czy leczenie kanałowe daje gwarancję trwałego wyleczenia zęba?
Leczenie kanałowe jest to dziedzina stomatologii zajmująca się leczeniem chorób miazgi . Przyczyną tego stanu są bakterie, które wnikają do miazgi z głębokich ubytków próchnicowych, ze śliny przez nieszczelności pod wypełnieniami i koronami protetycznymi oraz z kieszeni przyzębnych. Proces zapalny objawia się samoistnym bólem zęba oraz bólem przy nagryzaniu i opukiwaniu. Czasami może pojawić się obrzęk dziąsła w okolicy tego zęba. Zdarzają się sytuacje, że choroba zęba przebiega bez objawów i dopiero wykonane badanie radiologiczne pokazuje konieczność leczenia kanałowego.
Przed rozpoczęciem leczenia lekarz stomatolog wykonuje zdjęcie rentgenowskie które pozwala ocenić anatomię korzeni i obejrzeć tkanki przy wierzchołkach korzeni. Zdjęcie pokazuje także czy kanały zęba były wcześniej leczone i czy jest konieczność ponownego przeleczenia. Następnie, stomatolog wykonuje znieczulenie miejscowe. Na ząb nakładana jest guma ( koferdam) która izoluje ząb przed dostępem śliny i chroni pacjenta. Do pomiaru długości kanału służy endometr, który na podstawie elektronicznego odczytu pokazuje dlugość kanałów korzeniowych.
Celem leczenia kanałowego jest usunięcie bakterii z systemu korzeniowego, poprzez dokładne opracowanie kanałów pilnikami ręcznymi i maszynowymi z równoczesnym stosowaniem środków chemicznych.
Zakończeniem leczenia jest dokładne wypełnienie kanałów płynną gutaperką, którego potwierdzeniem jest zdjęcie rentgenowskie. Dopiero wtedy można ząb odbudować. W przypadku dużej utraty tkanek zęba konieczna może być odbudowa na sztyftach wkładanych do kanałów i wykonanie korony protetycznej, co znacznie poprawia końcowy rezultat leczenia.
W niektórych przypadkach leczenie kanałowe jest utrudnione przez skomplikowaną anatomię kanałów. Niezbędne jest wtedy użycie mikroskopu, który dzięki dużemu powiększeniu umożliwia dokładną diagnostykę i leczenie.
Nasze zęby, chociaż początkowo są bardzo mocne przebywają w ekstremalnych warunkach. Wkładamy do ust zimne lody, potem polewamy zęby gorącą kawą. Spożywamy cytrusy i napoje, które trawią szkliwo. Uprawiamy sporty, które narażają zęby na urazy. To wszystko sprawia, że właściwie każdy ząb jest kandydatem do leczenia kanałowego. Leczenie kanałowe polega na usunięciu tkanek z kanałów korzeniowych. Stomatolog usuwa miazgę zębową, poszerza narzędziami kanały, a następnie wypełnia wszystkie kanały szczelnie materiałem.
Czasami ząb nie daje żadnych objawów, ale jest kilka znaków, wskazujących, że ząb będzie wymagał leczenia endodontycznego.
Leczenie kanałowe przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym. Kiedyś takie leczenie miało złą reputację jako leczenie bardzo bolesne. Obecnie, dzięki znieczuleniom znacznie poprawił się komfort pacjentów i komfort pracy lekarza.
Po leczeniu może pojawić się ból zęba na nagryzanie. Czasami jest to ostry ból samoistny któremu może towarzyszyć obrzęk i zaczerwienienie dziąsła w okolicy leczonego zęba. Objawy te zwykle ustępują po kilku dniach , wymagają jedynie stosowania leków przeciwbólowych .
Leczenie kanałowe pozbawia zęby miazgi i z biegiem czasu zęby stają się ciemniejsze. Obecnie stomatolodzy stosują materiały, które nie przebarwiają zębów, a płyny , które używają w czasie zabiegu powodują wręcz wybielenie zęba.
Leczenie kanałowe wykonuje się w zębach, które zwykle są chore i zniszczone z dużymi wypełnieniami , ułamane lub po urazach. To jest najważniejsza przyczyną osłabienia zęba. Jeśli ząb jest bardzo zniszczony, najlepiej, po leczeniu endodontycznym wykonać odbudowę protetyczną.
Leczenie kanałowe nie daje 100% gwarancji powodzenia jednak zastosowanie nowoczesnych metod leczenia , w większości wypadków chroni ząb przed usunięciem , a tym samym daje nam szansę na cieszenie się jak najdłużej własnymi zębami.